De 33edag: Feuilleté de Mousse et Bourges

Gisteren had ik een dag met veel regen, vandaag heb ik daarentegen vrijwel de gehele dag in klimatologisch redelijke omstandigheden mijn kilometers kunnen maken. Er stonden er ruim 30 op de rol om uiteindelijk de befaamde oude stad Bourges te bereiken. Beroemd vanwege het oeroude centrum en de beroemde Gotische "Cathédrale Saint Etienne de Bourges". Het gebouw dat sinds 1992 op Werelderfgoedlijst van UNESCO staat werd gebouwd tussen 1195 en 1255. De kathedraal staat op een heuvel in de stad en tijdens mijn wandeltocht "verscheen" de kerk op de horizon na ongeveer 18 kilometer. Bij het lopen stemt het zicht op de finish tot tevredenheid en tegelijkertijd werkt het bij mij ook frustrerend omdat -alle inspanningen ten spijt- het doel "niet echt" dichterbij komt. Maar wel een fantastisch gezicht, de reusachtige kathedraal die majestueus boven alles uit torent.
Over het algemeen was deze dag droog. Tot tweemaal toe heb ik de poncho uit de rugzak moeten halen om mijzelf, maar ook de rugzak te beschermen tegen de matige kortdurende buien. Een rugzak is "in beginsel" waterdicht, maar uiteindelijk dringt bij hevige regen ook het water door in de rugzak. Zoals vrijwel alle lopers heb ik al mijn spullen in die rugzak ook nog eens verpakt in plastic zip-zakjes. Een goede CAMINO-loper is op alles voorbereid.
Het lijkt allemaal eenvoudig, even poncho uit de rugzak halen. Maar het is een hele inspanning. Riemen losmaken, rugzak af, poncho eruit halen, rugzak weer om, riemen vastmaken en dan vervolgens poncho over jezelf en die rugzak gooien (ik heb daar thuis op geoefend!!). En als het dan weer droog is, is die poncho niet te harden (ik ga enorm transpireren) en moet het proces in omgekeerde volgorde worden afgewerkt. Het kost tijd, maar vooral veel energie, heel veel energie.
Ik was deze dag blij met het (redelijk) droge weer. Mijn schoenen waren op de 32e dag, de dag van gisteren, erg vochtig geworden en ik was benieuwd of de proppen krantenpapier in één enkele nacht voldoende vocht zouden absorberen. De beheerders van de gemeentelijke refuge in Baugy hadden zelfs aan deze details gedacht voor de pèlerins, die hun dorp zouden aandoen. In de refuge trof ik een doos aan met proppen krantenpapier, met op die doos een plakkaat geplakt met de tekst: "vieux journaux pour chaussures humides". En je hoeft de Franse taal niet volledig te beheersen om deze boodschap te kunnen begrijpen, zeker in het besef dat er ook nog wandelschoenen op het plakkaat waren afgebeeld.
Ik was deze ochtend redelijk tevreden over de staat waarin de schoenen zich bevonden. Hier kon op gelopen worden, en als overmatige regenval zou uitblijven, zouden de schoenen uiteindelijk in Bourges droog gelopen zijn. En zo geschiedde.
Om 9 uur had ik de sleutel ingeleverd bij de secretarie van La Marie en ik was klokslag 17 uur bij de kathedraal in Bourges om de felbegeerde tampon (stempel) in mijn credential te laten plaatsen. En zoals ik vroeger heel blij was toen ik als klein kind een stempel ter beloning kreeg van de juffrouw op de kleuter- of lagere school, zo blij als een kind ben ik telkens weer als er een tampon in mijn credential wordt geplaatst. Zo blij als een klein kind ging ik even op een kathedrale kerkstoel zitten om weer op adem te komen. Zoals eerder gezegd, de kerk ligt op een heuvel in het stadscentrum en deze moet hoe dan ook eerst beklommen worden. In de kerk stak ik een kaars op. Een kaars, deze dag, voor een zus van de overleden moeder van mijn eega Lia. Tante Tini is al jaren ernstig ziek. Met het licht van deze kaars, ontstoken bij een beeld van Maria, verbonden met deze tante Tini, en met hen die haar al jaren tot steun zijn.
Zonder dat ik het heb bemerkt ben ik gisteren in een ander departement beland. Ik heb het departement Nièvre achter mij gelaten en ik heb het departement Cher betreden. Op die dag van gisteren meldde ik niet in het verslag dat ik op een gegeven moment, trekkend tussen de landerijen, werd achtervolgd door een kudde "blondines". De volgers op Facebook hebben hier echter wel bewegende beelden van kunnen zien. Lia schreef gisteren aan mij dat dit een soort Axe-effect moet zijn geweest. Zij refereerde in dit geval aan een commercial op de Nederlandse tv. In mijn geval waren het geen blonde feminiene personen, maar een kudde "blonde" koeien, jonge dames en wat meer gerijpte dames. Een uitzonderlijke ervaring als er ongeveer 25 koeien enthousiast op je komen afrennen. Het moet mijn uitstraling (!!) zijn geweest, dan wel de geur die ik verspreidde. Ik vermoed dat laatste en ik heb dan ook besloten gisteren vele kleren eens een grondige wasbeurt te geven. En dat was mogelijk in de refuge omdat er extra elektrische design-radiatoren waren aangebracht, speciaal bestemd om kleding te laten drogen. Ik weet niet of de "blonde dames" op deze dag, in schone kleding, nog naar mij toe zouden zijn gerend. Ik vond het overigens heel amusant en ik heb ervan genoten.
Op 12 november 2016 hoorde ik tijdens een landelijke bijeenkomst van het Nederlandse Sint Jacobsgenootschap een bijzondere uitspraak: "een goede CAMINO-loper die stinkt". Geweldig riekende uitspraak, en ik ben echt veel gewend, maar gisteren kon ik in de avonduren de van mijn vest opstijgende geuren niet meer verdragen. Nog een reden voor een grote wasbeurt.
Genieten doe ik zo nu en dan ook van een toetje dat ik hier heb ontdekt, Feuilleté de Mousse van La Laitière van Nestlé. Ik heb het nog nooit in een Nederlandse supermarkt ontdekt, maar het smaakt heerlijk en ik geef het mijzelf zo nu en dan als een beloning, zoals ik ook beloond word met een stempel. En ook met dat toetje word ik zo blij als een kind.
Tijdens mijn tocht vandaag belandde ik in een plaatselijke kroeg rond 11 uur in Brécy. Aan de deur werd ik al welkom geheten met een welkomstboodschap die aan de muur genageld was. Bij het betreden van het dorp stond er ook al een welkomstboodschap en even na het dorp waren er op een boom teksten bevestigd van lopers. En als je een nieuwe tekst wilde toevoegen kon je dat op een papiertje schrijven en deponeren in een klein af te sluiten plastic flesje. De organisatie zou dan zorgen dat deze tekst dan geplastificeerd aan die boom, wellicht een "wensboom" bevestigd zou worden. Een prachtig initiatief.
En in die kroeg in Brécy werd ik enthousiast verwelkomd door een horde zeer bijzondere oudere heren. Op zich vrolijke lui, maar karikaturen van zichzelf. Maar ze waren heel enthousiast naar mij. Een bijzonder welkom in een dorp die iedere pèlerin op een bijzondere attente wijze verwelkomt.
Een paar dorpen verder, in Saint Germain du Puy, stopte een Franse wielrenner plots bij mij. Hij was een dagje aan het toeren en had bijna 100 kilometer afgelegd. En zoals gebruikelijk.....de vraag: "Saint Jacques?". Het werd een korte maar gezellige ontmoeting met Monsieur Alain Rousseau, die bijna van zijn fiets viel toen hij hoorde dat ik op "premier avril" in het zuiden van Nederland van start was gegaan.
Morgen trek ik verder. Verder naar een plaats waar ik kan overnachten op ongeveer 25 kilometer van Bourges. Ik hoop dat het droog weer zal zijn. Ik ben niet zeker, want nadat ik vanavond rond 18 uur arriveerde in de lokale jeugdherberg is het hier flink gaan regenen. Maar ondanks die regen, het was weer een aangename dag, met Bourges, een tampon en een Feuilleté de Mousse als beloning. Mijn dag kan niet meer kapot.