De 97e dag: back in Santiago de Compostela

This day I start my report with a few remarks in English. Special for all my friends , fellow pelegrinos or followers abroad. People in the Nordic countries (Denmark, Sweden and Norway), in Germany, the United Kingdom, Belgium, France, Spain, Italy, Albania, Georgia, the Czech Republic, Ukraine, Russia, USA, Canada, Australia, Hungary, South Korea, New Sealand, and perhaps I have forgotten some countries.
My Camino has finished. My mission is completed after 2522 kilometers. Started on the first of April in my hometown Eindhoven in the Netherlands, on Friday June 30 I arrived in Santiago de Compostela, the city of Saint James. And on Monday July 3 I reached "the End of the World" (Finisterre) and on Wednesday July 5 the last goal after the initial goal: Muxia.
My Camino was an incredible adventure and an inspiring challenge.
In the last three months I've seen magic nature and I walked in different climatological conditions, in tropical weather but also many days in the rain, during hail and also in temperatures below zero degrees Celsius.
Moreover I've met a lot of beautiful people in Belgium, France and Spain.
Today, the 97th day of my journey, I traveled back by buss from Muxia to the marvelous capital of a gorgeous Galicia, Santiago de Compostela. Tomorrow morning I will leave Galicia and travel by buss to Portugal, to Porto Airport. Late in the afternoon I will fly back (direct connection) to my hometown Eindhoven. I look forward to meet my wife Lia, my daughter Sterre and my son Max.
Without their support it would be impossible for me to achieve my goals.
I'm returning to the Netherlands as a satisfied, very happy and healthy person.
I'm aware that I'm a blessed person that I have a good physical and strong mental condition. And these factors are a prerequisite to make it possible that I could walk every day. Step by step.
I wrote my daily reports in the Dutch language but I know that a lot of my followers abroad were using a translation program to understand my written experiences and feelings.
Thank to all of you for the majestic support and friendship.
I'm going back to the "normal" society. Back to "normal" live.
In practice the Camino has ended, my CAMINO is already history, but I've my memories with the value of a shining gemstone, memories that I created myself during my long journey: "sometimes to go far, you must go alone".

Beste Nederlandstalige volgers, vrienden, mijn reis is bijna ten einde. Mijn CAMINO is reeds geschiedenis. Mijn herinneringen aan deze lange uitdagende en inspirerende wandeltocht zeker nog niet. Morgen in de ochtend reis ik naar Porto Airport om van daaruit te vliegen naar Eindhoven. Ik kijk uit naar de her-ontmoeting met Lia, Sterre en Max.
Ik was vandaag vroeg uit de veren. Om 5.45 uur om een uur later met de bus naar Santiago te reizen. Op het busstation van de Galicische hoofdstad heb ik een taxi genomen naar het centrum van de stad en ik heb eerst het hostel bezocht waar ik vorige week na mijn aankomst heb overnacht. Ik kon onmiddellijk dezelfde kamer krijgen. Ja inderdaad, die kamer die gelegen is aan de zijde van de straat met vele druk bezochte uitgaansgelegenheden. Het kan mij niet deren.
Ik heb deze dag nog wat door het mooie centrum geslenterd en ik heb Daniel Frederick uit Seattle weer ontmoet. Hij is inmiddels vertrokken, samen met zijn moeder Teri Frederick, naar Ierland voor een rondreis daar. Nadien reist hij nog naar Zweden, Duitsland, mogelijk Eindhoven, en naar IJsland. Ik ontmoette Daniël en zijn moeder op het grote kathedrale plein. Hij was in gezelschap van de uit Californië USA afkomstige Jasmine Oscar en het Maltezer stel: Andrea A. Attard en Fabrizia Cassar. De laatste drie reizen morgen eerst naar Madrid voor een aantal dagen om van daaruit huiswaarts te keren.
Het was geweldig om Daniël weer te ontmoeten. Mijn eerste ontmoeting was op 2 juni nadat ik de Pyreneeën was overgestoken. Een bijzondere ontmoeting. Ik legde in mijn verslag van die dag toen de link met de film The WAY, waarin een Daniël in de Pyreneeën bij zijn CAMINO om het leven komt. Een zeer bijzondere ontmoeting. Hij liep toen samen met de uiterst levenslustige Caitlin Powell uit Portland USA. Caitlin is vandaag vroeg vertrokken naar haar moederland. Ik heb haar helaas niet meer ontmoet.
Deze avond heb ik nog even Monika und Wolfgang Geisler uit Elmpt ontmoet. Gisteravond genoot ik nog samen met hen van een laatste avondmaal. Zij zijn deze middag per bus in Santiago gearriveerd. Zij reizen zaterdag aanstaande door naar Portugal om een deel (5 dagen) van de Portugese route naar Santiago te gaan lopen. Een geweldig stel. Ik zal hen zeker nog ontmoeten na mijn terugkeer in Nederland.
Deze avond heb ik nog wat kleine inkopen gedaan. Ik heb op de trappen van de kathedraal nog een tijd geluisterd naar een openluchtconcert. Nadien ben ik naar het kathedrale plein gelopen waar een groot symfonieorkest een generale repetitie hield voor een concert morgenavond op het plein. Ik zal dat concert niet kunnen bijwonen. Dat is jammer. Maar mijn terugkeer thuis klinkt ook als (wellicht nog mooiere) muziek in mijn oren.
De zon is zojuist onder gegaan in Santiago de Compostela. De pelgrims zijn van de straat en de locals, vooral de vele studenten in deze universiteitsstad, heroveren de straten en de bars.
Ik ga mijn verslag posten op het blog en op Facebook. Ik ga op tijd naar bed. Ik ben heel moe op de dag dat ik niet gelopen heb.
Ik ben gereed voor vertrek. Morgen de allerlaatste reisdag, de 98e dag.