De 48e dag: Pluvius et Le Roi Antoine

Ik had tot rond het middaguur het idee dat ik aan het wandelen was in de Perigord Vert. Dat bleek echter niet te kloppen volgens de uitbaatster van een bar/tabac in Gravelle. Ik stopte bij deze bar omdat het de hoogste tijd was voor een pauze, nadat ik in de ochtend vanaf 8 uur 15 kilometer had afgelegd. Een goed moment om rust te nemen en wat te eten. Brood heb ik eerst gekocht bij de boulanger (bakker) en ik had nog kaas in mijn rugzak zitten. Een garantie voor een goede lunch. Overigens is het toegestaan dat je in zulk een bar/tabac luncht, terwijl je die lunch niet hebt aangekocht in die bar. Vaak hebben dit soort etablissementen ook geen voeding te koop, maar des temeer alcohol, rookwaar, koffie en gok-kraskaarten. Die lunchpauze zou uiteindelijk een "kantelpunt" worden op deze dag. Maar daar later meer over.
De uitbaatster maakte mij duidelijk dat de Périgord was opgedeeld in vier streken. . Ingewikkeld, want de Périgord is geen departement (ik ben nu in het departement Dordogne) maar een landstreek. Vroeger, voor de Franse revolutie was het zelfs een Graafschap, met een eigen taal. Vandaar dat je hier ook bij de entrée van een stad of dorp ook de naam van de plaats tweetalig aangeduid ziet worden. Deze landstreek is overigens van oudsher bekend als belangrijkste vindplaats van truffels.
En deze landstreek is weer opgedeeld in vier gebieden. Périgord Vert, Périgord Noir, Périgord Pourpre en Périgord Blanc. En ik had de idee dat ik gisteren en vandaag door de Vert (groen) liep, vanwege de wonderschone groene natuur. Maar ik had het goed mis volgens de uitbaatster van de bar. Ik liep door de Périgord Blanc (wit), en dat witte heeft dan betrekking op de lichtgekleurde kalkplateaus die het landschap in grote mate bepalen. Ik heb die plateaus overigens niet gezien!! En dat "groen" heeft betrekking op het gebied dat heel groen is, omdat daar blijkbaar de meeste regen valt. Misschien is het mogelijk dat de uitbaatster van de bar in vroegere jaren tijdens de lessen topografie menigmaal afwezig is geweest, want ik heb nog steeds de idee dat ik door "Vert" aan het wandelen ben. En daarbij komt dat er vandaag heel veel regen naar beneden is gekomen. Heel veel. De gehele ochtend heb ik zonder neerslag in een voor wandelaars aangename temperatuur gelopen. Het was 14 graden. Lekker loopweer, maar een val van de temperatuur van 18 graden, want gisteren werd er hier een temperatuur gemeten van 32 graden en de dag ervoor op dinsdag zelfs van 36 graden. Maar die lunchpauze zou een "kantelpunt" vormen. Rond de klok van 13 uur werden de waterpoorten door Pluvius zeer ruim opengezet. Hij gunde de natuur veel water. De uitbaatster gaf daarbij aan dat het zou blijven regenen tot in het begin van de avond. De pauze heb ik wat opgerekt maar ik zou er aan moeten geloven gedurende laatste 10 kilometer richting Chateau de Puyferrat, mijn eindbestemmíng voor deze dag. De temperatuur zakte steeds verder weg en even heb ik overwogen om behoudens de poncho, ook de meegenomen handschoenen aan te trekken. Maar het was weer bar en boos met het weer!! De schoenen zijn inmiddels weer met proppen krantenpapier gevuld om het vocht te onttrekken aan de binnenzijde van de schoenen. En de kleding hangt te drogen.
Gisteravond in Périgueux had het al hard geregend, maar nogmaals deze ochtend was het droog. Het effect van de buien gisteravond was er echter niet minder om. In de eerste 10 kilometers moest er deze dag even buiten Périgueux echt flink geklommen worden op trajecten in het bos met soms ongekend hoge stijgingspercentages. Ook het dalen vond plaats op zeer steile stukken. Door de regenval van gisteravond was het daardoor spekglad geworden. Dat betekent dat er heel voorzichtig gelopen moest worden. Het kost veel tijd, maar nog meer kracht en energie.
Ik heb vandaag vrijwel gehele dag alleen gewandeld. Alle pelgrims waar ik gisteravond in het West-Afrikaanse restaurant heerlijk had gegeten, hadden voor deze dag allen dezelfde overnachtingslokatie gekozen: Chateau de Puyferrat, een heus kasteel even buiten Saint-Aistier.
Ik was als eerste weg uit de refuge in Périgueux. Op deze wijze kon ik de dag indelen zoals ik dat wenste te doen na de enorme inspanningen van gister. En het lopen is mij vandaag goed afgegaan. Ik ben heel goed hersteld van de dag van gisteren. Ik ontving in de loop van de avond en nacht meerdere zeer goed bedoelde adviezen om een dag rust te nemen. Ik zit echter in een bepaalde flow en ik heb de idee, ik vrees dat het opnemen van extra rustdag alleen maar een contrair effect zou kunnen hebben. De regen was een spelbreker deze middag, maar de etappe leende zich voor een herstel. En dat geldt ook voor de wandeling van morgen. "Slechts" 24 kilometer richting Mussidan. Alle vijf de pèlerins weer naar dezelfde bestemming. Maar ieder gaat op zijn eigen wijze en met een eigen tempo op pad. Morgen voor mij de laatste dag van de 7e week, de 49e dag. Al zeven weken van huis. En er komen er nog zeker zeven bij. Vandaag ben ik dichtbij het Chateau de Puyferrat het punt van de helft van mijn CAMINO gepasseerd. Was ik toch wel even trots op. Ik heb nog 1215 kilometers af te leggen volgens ingewijden, terwijl ik er inmiddels 1231 kilometers heb afgelegd, step by step. Iedere dag weer, step by step, al zover van huis, simpelweg door het ene been voor het andere te zetten. Ik kijk met zeer veel voldoening terug op war achter mij ligt en ik blik met veel optimisme vooruit.
En het Chateau de Puyferrat: het is een een echt zeer oud kasteel dat gedeeltelijk is gereserveerd voor verhuur van kamers en ook voor opvang van pelgrims. Ik heb een prinselijke kamer. Ik voel me als een vorst, Le Roi Antoine. Prachtig gelegen kasteel, dat dateert uit de 17 eeuw. Geweldig om dit ook weer eens mee te maken. Niet meteen trouwens een plek om lang op te blijven. Het is heel fris binnen. Ik heb momenteel de trui en de jas aan bij het opmaken van dit verslag. Tijd om dus eerder dan gebruikelijk letterlijk onder de wol te kruipen. Niet in de slaapzak, maar in een heerlijk opgemaakt bed. En dat voor een zacht pelgrimsprijsje van slechts € 17,--. Deze keer exclusief ontbijt. Dat wisten we vooraf. We ( en ieder voor zich ) hebben dus in het laatste dorp Saint Aistier het ontbijt voor morgen ingekocht. Er is voor de dag van morgen weer regen aangekondigd. En ook voor zaterdag. Wat mij betreft mag Pluvius gaan genieten van een welverdiende vakantie.